Dendrobeny

Dendrobena

Dżdżownice stanowią rodzinę kilkunastu gatunków, dla których wspólnymi cechami są: środowisko występowania, budowa ciała, w tym układu pokarmowego, sposób rozmnażania.

Stanowią one niezastąpione ogniwo ekosystemu, przyczyniają się do napowietrzania gleby, wspomagają żyzność gleby, rozkładają pozostałości roślinne. Niezwykle cenione są w ogrodnictwie, gdyż dzięki swojej aktywności wspomagają i stymulują rozwój roślin. Ich ciało składa się z pierścieni, jest obłe, wydłużone i ma różne ubarwienie.

W wędkarskie szczególnie popularne są trzy gatunki: rosówki, dżdżownice kalifornijskie i dendrobeny, często określane popularną nazwą czerwony robak.

Dendrobena według wielu wędkarzy uważana jest, wspólnie z białym robakiem,  za najbardziej uniwersalną żywą przynętę. Obecnie jest to robak hodowany. Hodowla dendrobeny pozwala zaspokoić w 100% jej zapotrzebowanie dla rolnictwa, ogrodnictwa i wędkarstwa. Dość powszechnie używane pojęcie „dendrobena kalifornijska” miesza dwa różne gatunki: dżdżownicę kalifornijską i dendrobenę, mieszankę najbardziej korzystną i efektywną do wykorzystania w kompostowaniu odpadów organicznych. Dendrobena uszlachetnia dżdżownicę kalifornijską. Hodowla tego robaka dla celów ogrodniczych nie jest skomplikowana. Wymaga zapewnienia pożywienia: skoszona trawa, pulpa ziemniaczana (gotowane ziemniaki- bardzo lubiane przez małe robaczki), papier, najlepiej bez nadruków, skorupki od jajek, fusy z kawy i herbaty, liście, wszelkie odpadki organiczne (nie są preferowane cytrusy) oraz zabezpieczenia przed nieproszonymi gośćmi: kretem, nornicą lub ptakami, dla których dżdżownica jest niezwykle łakomym kąskiem. Dendrobena żyje dłużej niż dżdżownica kalifornijska, ale rozmnaża się wolniej.

Dendrobena jest obojnakiem, każdy osobnik zawiera gamety męskie i żeńskie. Przywierając brzusznymi stronami ciała, robaki kopulują. Dendrobena składa kokon, w którym znajdują się zapłodnione jajeczka. Z jaj rozwijają się małe dżdżownice.

W warunkach naturalnych jest robakiem bardzo wytrzymałym, ciepłolubnym, ale nie lubiącym bezpośredniego światła, znosi różne niedogodności pogodowe oraz zróżnicowaną glebę. W warunkach przechowywania domowego wymaga ziemi o odpowiedniej kwasowości (odczyn obojętny lub lekko zasadowy) oraz minimalnym zasoleniu, dobrej wentylacji i wilgotności. Aby długo żyła, musimy także zapewnić jej odpowiednią temperaturę i regularną wymianę przerobionego podłoża, gdyż przemieszczając się dendrobena zostawia po sobie duże ilości odchodów, bardzo pożądanych dla środowiska, ale jednocześnie zabójczych dla samego robaka w zamkniętym pojemniku. Proces ten można spowolnić obniżając temperaturę przechowywania. Podsumowując: jeśli chcemy rozmnażać dendrobenę, potrzebujemy temperatury około 20’C, jeśli chcemy ją dłużej przechować, temperatura około 6’C będzie odpowiednia.

Sprzedaż dendrobeny dla wędkarzy to głównie robaczki w rozmiarze 0,5 do 1,5 grama. Najmniejsze występują w wędkarstwie pod nazwą dendrobena II. Większe, rozmiar 0,8-1,1 grama to dendrobena III. Największe, rozmiar 1,3-1,5 to popularna dendrobena IV. Dla ogrodnictwa jest to mix rozmiarów, aby zapewnić ciągłość możliwości rozmnażania.

Wędkarze bardzo cenią dendrobenę jako świetną przynętę na ryby spokojnego żeru: płoć, wzdręga, lin, karaś, leszcz. Nie pogardzą nią również: okoń, amur, jaź, boleń, kleń i wiele innych.